ආර්ථික අසමානතා සහ දුප්පත්කම
*ආර්ථික අසමානතා (Economic Inequality) සහ *දුප්පත්කම* (Poverty) යනු ලෝකයේ බොහෝ රටවල පැවති සහ වර්තමානයේද පවතින ප්‍රධාන ගැටලු දෙකකි.ආර්ථික සම්පත්, ආදායම් හා රැකියා අවස්ථා සමාන නොවීම මේ ගැටලුන්ට හේතු වේ.
*1. ආර්ථික අසමානතා යනු කුමක්ද?**
ආර්ථික අසමානතා සමාජයේ පුද්ගලයන් හෝ කණ්ඩායම් අතර ආදායම්, සම්පත් සහ අවස්ථා සැලකූ විට ඇති වෙනස්කමකි. මෙය අධ්‍යාපනය, රැකියාව, සම්පත් හිමිකම්, සමාජ ආරක්ෂණ සහ වාණිජ අවස්ථාමත බලපායි.මෙකී අසමානතා ඇතිවීමට බලපාන හේතු ලෙස,
✔️ *අධ්‍යාපන අවස්ථා නොමැතිවීම*
අඩු අධ්‍යාපනයක් ඇති අයට ඉහළ වැටුප් ලැබිය නොහැක.
✔️ *ව්‍යාපාරික හා රැකියා නොසමතා* සමහර ව්‍යාපාර සාර්ථක වෙමින්, අනෙක් කුඩා ව්‍යාපාර අඩපණ වේ.එමෙන්ම එක් අයෙකුගේ අධ්‍යාපනයේ සාර්ථකත්වය මත ඉහළ තලයේ රැකියාවක්ද,අනෙක් කෙනාගේ අධ්‍යාපනය අඩුකම නිසා පහළ තලයේ රැකියාවක්ද ලෙස රැකියා වෙළඳපොළ තුළ විවිධත්වයක් පැවතීම.
✔️ *දූෂණය සහ වංචා*
රටේ සම්පත් වගකිව යුතු පරිදි බෙදා නොදීම මෙන්ම රටේ පාලක සහ පරිපාලන පංතියේ පවතින ආක්‍රමිකතා මීට හේතුවේ.
✔️ *අන්තර්ජාතික ආර්ථික පීඩන* – දුප්පත් රටවල් සඳහා මූල්‍ය සහය අවශ්‍ය වූ විට එම රටේ අභ්‍යන්තර කටයුතු වලට මැදිහත් වෙමින් බලවත් රටවල් තම අවශ්‍යතා සංතෘප්ත කර ගැනීමට උත්සාහ කිරීම.
දැකිවිය හැකිය.
*2. දුප්පත්කම කියන්නේ කුමක්ද?*
දුප්පත්කම යනු පුද්ගලයෙකුට හෝ පවුලකට අවශ්‍යම ආහාර,ඇදුම්,අධ්‍යාපනය සහ සෞඛ්‍ය සේවා වැනි දෑ ලබා ගැනීමට නොහැකි වීමයි.දුප්පත්කමට හේතු වන සාධක පිළිබඳව සළකා බැලීමේදී,
✔️ *අධ්‍යාපනය නොමැති වීම* අධ්‍යාපන මට්ටම අඩු වීමේදී,යහපත් රැකියා අවස්ථා ලැබිය නොහැක.
✔️ *නොසන්සුන් ආර්ථිකය*
රටේ මූල්‍ය අර්බුද, උද්ධමනය සහ වැඩි මිලට භාණ්ඩ මිලදී ගනිමින් ජීවත් වීම මීට හේතුවයි.
✔️ *අනතුරු සහ යුද ගැටලු* යුද්ධ සහ ප්‍රාකෘතික විපත් (ගංවතුර,නියඟ...) මඟින් ජනතාවට රැකියාවන් අහිමිවීම.
✔️ *රජයේ සහනාධාර නොමැති වීම*
සමාජ ආරක්ෂණ වැඩසටහන් අඩපන තත්වයක පැවතීමද දියුණු රාජ්‍යයන් වලට වඩා තුන්වන ලෝකයේ රටවල් වලට බෙහෙවින් බලපායි.
✔️ *ජනගහනය වැඩිවීම*
වැඩි ජනගහනයක් සමඟ අයහපත් සම්පත් බෙදීමක් සිදුවේ.
**ආර්ථික අසමානතා සහ දුප්පත්කම අවම කිරීම සඳහා විසඳුම්*
*
*I. ගුණාත්මක අධ්‍යාපනයක් ලබාදීම*
📌 සියලුම දරුවන්ට නිදහස් සහ ව්‍යාපාරික දැනුම ලබාදෙන අධ්‍යාපනයක් ලබාදීම.
📌 වෘත්තීය පුහුණු වැඩසටහන් (Technical and Vocational Training) හඳුන්වාදීම.
📌 දුප්පත් ප්‍රදේශවල පාසල් පහසුකම් වැඩි කිරීම.
*II. නව රැකියා අවස්ථා ඇති කිරීම*
📌 කුඩා හා මධ්‍ය පරිමාණ ව්‍යාපාර (SMEs) සඳහා සහන ණය ලබාදීම.
📌 පරිසර හිතකාමී ව්‍යාපාරික වැඩසටහන් ගොඩනැගීම.
📌 කාන්තා සහ තරුණ රැකියා අවස්ථා වැඩි කිරීම.
*III. සාධාරණ බදු පද්ධතියක් හඳුන්වාදීම*
📌 මහා පරිමාණ ආදායම් ලබන පුද්ගලයන්ට පනවන බදු ප්‍රමාණය වැඩි කිරීම.
📌 අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ සඳහා ජනතාවට දැරිය නොහැකි සේ බදු පනවා ඇත්නම් ඒවා යම්තාක් දුරට අඩු කිරීම.
*IV. සමාජ ආරක්ෂණ වැඩසටහන් ශක්තිමත් කිරීම*
📌 දුප්පත් පවුල් සඳහා ආහාර සහය සහ රැකියා පුහුණුව ලබාදීම.
📌 වෛද්‍ය හා සෞඛ්‍ය සේවා නොමිලේ හෝ අඩු මිලකට ලබාදීම.
📌 වැඩිහිටියන් සහ විශේෂ අවශ්‍යතා ඇති පුද්ගලයින්ට ආධාර මුදල් ලබාදීම.
*V. කෘෂිකාර්මික සංවර්ධනය සහ භූමි ප්‍රතිසංස්කරණය*
📌 ගොවි ජනතාවට ණය පහසුකම් ලබාදීම.
📌 භූමි හිමිකම් ව්‍යුහගත ක්‍රමවලට අනුව ගොවි ජනතාවට බෙදාදීම.
📌 නව තාක්ෂණික ක්‍රම සහ ගොවිතැනේ නවීනරණය ප්‍රවර්ධනය කිරීම.
*මෙකී ක්‍රියාමාර්ග ඔස්සේ ආර්ථික අසමානතා සහ දුප්පත්කම අඩු කළ රටවල් ලෙස,*
🔹 *චීනය*
🔹 *ස්වීඩනය*
🔹 *දකුණු කොරියාව*
දැක්විය හැකිය.
මේ අනුව *ආර්ථික අසමානතා සහ දුප්පත්කම අඩු කිරීම උදෙසා* සාධාරණ ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති, ගුණාත්මක අධ්‍යාපනය, නව රැකියා අවස්ථා, දූෂණය අවම කිරීම සහ සමාජ ආරක්ෂණ වැඩසටහන් ක්‍රියාත්මක කළ යුතු වන්නේය.මෙය නිවැරදිව ක්‍රියාත්මක කළහොත් සමාජය සාමකාමී, වාසිදායක සහ ආර්ථිකව ශක්තිමත් ස්ථානයක් බවට පත් කළ හැකිය.
