සංස්කෘතිය හා සම්ප්රදාය මත පීඩිත කාන්තාව
*කාන්තාව යනු කාන්තාවමය.ඇය ලෝකයේ බටහිර සිටියත් නැගෙනහිර සිටියත් ඇය ඇයමයි.නමුදු ඇගේ ජාතිය,ආගම,සම්ප්රදාය අනුව ඇයට අත්වන ඉරණම සමානද ?*
තම සැමියාට, තම දරුවන්ට, තම පවුලටම අති මහත් සේවයක් ඉටු කරන නමුත් කිසිදා කෙසේහෝ පැසසුම් නොලබන කොටසකි කාත්නාවන්. කාන්තාවන් ගත් කල කෙතරම් සේවයක් සමාජයට ඉටු කළද ඔවුන් ඈත අතීතයේ පටන්ම සමාජයේ මුල්ලකට කර තැබීමේ තත්ත්වයක් දක්නට ඇත. ලංකාවට පමණක් සීමා නොවූ මෙකී තත්ත්වය ආසියාතික රටවලද දැඩි වශයෙන් දක්නට ලැබෙයි. සංස්කෘතික කාරණා මෙන්ම ආගමික කාරණා මගින්ද කාන්තා නිදහස වාරණයන්ට ලක් වී තිබේ.
1. සැමියා මිය ගිය විය බිරිද සමාජයෙන් කොන් කර තැබීම.
ඉන්දියාවේ වෘන්දාවන් (Vrindavan) ජාතිකයින් ජීවත් වන නගරය වීධවාවන්ගේ නගරය ලෙස හැඳින්වෙයි. මේ නගරයේ සාම්ප්රදායිකව, සැමියා මියගියොත් බිරිදට සමාජයෙන් වෙන්වී ජීවත් වීමට සිදුවුණා.
එවිට එම කාන්තාවන් සුදු ඇඳුම් පැළඳීම, ආභරණ නොපළඳීම යනාදී සීමාවන්ට යටත්වීමට සිදු වුනි.
2. සැමියා මියගිය විට බිරිඳත් මිය යාම
ඉන්දියාවේ පැරණි සිරිතක් ලෙස, ස්වාමිපුරුෂයා මිය ගියොත්, බිරිඳත් ඔහු සමඟම සියදිවි නසාගැනීමේ සාම්ප්රදායයක් තිබුණි. 19 වන සියවසේදී බ්රිතාන්ය පාලන සමයේ මෙම ක්රියාවලිය තහනම් කළද, ඇතැම් ප්රදේශවල එය සඟවා පවත්වාගෙන යමින් තිබෙයි. මෙම කාන්තාවන්ට විවාහය වෙනුවෙන්ම ජීවත් වීමට සිදුවී, සැමියා නැති වූ විට විවාහය වෙනුවෙන්ම සිය ජීවිතය පූජා කිරීමට සිදු වුණි.
3. මාසික ඔපස් අවධියේදී කාන්තාවන් වෙන් කිරීම
නේපාලයේ ඇතැම් ගම්මානවල, කාන්තාවන්ට මාසික ඔපස් වීම ආරම්භ වූ (Periods) විට ඔවුන් කිලිටි යයි විශ්වාසයක් පවතියි. මේ හේතුවෙන්, ඔවුන් පවුලේ සාමාජිකයන්ගෙන් වෙන්වී, ගමෙන් පිටත හුදකලා ආශ්රමයක (Chhaupadi Huts) ජීවත් විය යුතුය. මෙහිදී, කාන්තාවන්ට ආහාරපාන අඩුවීම, පිළිකා ආසාදන/විසබීජ ආසාදන ඇති වීම ආදී හේතු නිසා තම ජීවිතයෙන් වන්දි ගෙවන්නටද සිදුවී තිබේ.
4. ගැබ් ගත් කාන්තාවන්ට විශේෂ ආහාර නොදීම
දකුණු ආසියාවේ ඇතැම් සංස්කෘතීන්හි, ගැබ් ගත් කාන්තාවන්ට විශේෂ ආහාර ගැනීම නුසුදුසුයි යැයි විශ්වාසයක් තිබුණි.
ඉන්දියාවේ හා නේපාලයේ ඇතැම් ගම්මානවල, ගැබ් ගත් කාන්තාවන්ට ශක්තිය වඩවන ආහාර (Eggs, Meat, Milk) ගැනීම තහනමට ලක් කර ඇත. මෙයින්, ඔවුන්ගේ පෝෂණය පහළයාමත්, ගැබ් දරු මරණ සංඛ්යාව වැඩිවීමත් සිදුවුණි.
5. පිරිසිදු බව තහවුරු කිරීමේ පැරණි සිරිත්
ඇෆ්රිකාවේ සහ මධ්යම නැගෙනහිර රටවල කාන්තා යොවුන් කලාප (Female Genital Mutilation - FGM) වල තවමත් සිදු කරයි. විවාහයට පෙර, කාන්තාවන් පිරිසිදු බව (Virginity) තහවුරු කිරීම අරමුණු කරගෙන ඔවුන්ගේ ශරීරයට සෝධන ක්රම සහිත ශල්යකර්ම සිදුකරයි. මෙකී ක්රියා හේතුවෙන් කාන්තාවන්ට ආශ්රිත සෞඛ්ය ගැටළු රැසක් ඇතිවිය හැකිය.
6. ගැහැනු දරුවන් විකිණීම
අප්රිකාවේ ගානා, ටෝගෝ සහ බෙනින් වැනි රටවල මේ සිරිත අනුව පවුලක දැරියක් උපන් විට මෙම දැරියන් දේවස්ථානවලට විකිණීම සිදු කරයි. මෙයින් කාන්තා දරුවන්ට අධ්යාපනික, ආර්ථික සහ මානසික පීඩනයන්ද ඇති වෙයි.
7. කාන්තා ලිංග කපාදැමීම (Female Circumcision)
මධ්යම නැගෙනහිර සහ උතුරු ආප්රිකාවේ ඇතැම් මුස්ලිම් සහ කිතුනු ජනතාව අතර, කාන්තා ලිංගය කපා ඉවත් කිරීම සිරිතක් ලෙස පැවතිණි. මෙය පිරිසිදු බව තහවුරු කිරීම නමින් සිදුකළත්, විවාහයට පෙර කාන්තාවන්ගේ ලිංගික අයිතිවාසිකම් සම්පූර්ණයෙන්ම අහිමි කරන ක්රියාවක් වෙයි. බොහෝවිට, මෙය අවුරුදු 5-10 අතර වයසැති දරුවන්ට සිදු කෙරුණි. මෙමගින් සෞඛ්ය ගැටලු ඇතිවීමේ අවධානමක් පවතියි.
8. බාල වයසේ විවාහය
මලාවි, සම්බියාව සහ සිම්බාබ්වේ වැනි රටවල, කුඩා දැරියන් වයස අවුරුදු 12-14 වැනි අවධියේදීම විවාහවීමට බල කරන පුරුද්දක් පැවතුනි. විශේෂයෙන්ම “අකුසසා” (Akusasa) නැමති මේ දේශීය සිරිත, සිරිතක් ලෙස සලකා විරුද්ධ නොවී සම්මත කර ඇත. නමුත් මෙවැනි විවාහයන්හි, ගැබ් ගැනීමේ අවදානම, අධ්යාපනය නැතිවීම, සහ ගෘහස්ථ හිංසනයට ලක්වීම යන අවදානම් වැඩි වේ.