වසංගත රෝග වැළැක්වීමේ, සූදානමේ සහ හවුල්කාරීත්වයේ වැදගත්කම ඉස්මතු කිරීම සදහා අධ්‍යාපනය සහ දැනුවත් කිරිමේ ක්‍රියාකාරකම් හරහා ,උචිත ආකාරයෙන් සහ ජාතික සන්දර්භයන්ට සහ ප්‍රමුඛතාවන්ට අනුකූලව වාර්ෂිකව වසංගත සදහා සූදානම් වීම පිලිබද දෙසැම්බර් 27 වන දිනය වන අද දිනයේදී සිදු කෙරේ.
එක්සත් ජාතීන්ගේ මහා මණ්ඩලය සියලුම සාමාජික රටවල්, එක්සත් ජාතීන්ගේ පද්ධතියේ සංවිධාන ,සහ අනෙකුත් ගෝලීය , කලාපීය සහ උප කලාපීය සංවිධාන, රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන, අධ්‍යන ආයතන, පුද්ගලයන් සහ අනෙකුත් අදාළ පාර්ශ්වකරුවන් ඇතුලුව පුද්ගලික අංශයට සහ සිවිල් සමාජයට වසංගත සූදානම පිලිබද ජාත්‍යන්තර දිනය සැමරීමට ආරාධනා කරයි.
වසංගත වලට ප්‍රතිචාර දැක්වීමේදී ජාත්‍යන්තර සහයෝගීතාවය සහ බහුපාර්ශ්වීකත්වය වැදගත් කාර්‍යභාරයක් ඉටු කරයි.වසංගත කළමනාකරණයේ සෑම අධියරකදීම සෑම පුද්ගලයෙකු, ප්‍රජාවක් සහ රාජ්‍යක්ම සහ කලාපීය ,ජාත්‍යන්තර සංවිධාන අතර හවුල්කාරීත්වයේ සහ සහයෝගීතාවයේ වැදගත්කම මෙන්ම මේ සම්බන්ධයෙන් ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිලිබද ඉදිරි දර්ශනයක් සළකා බැලීමේ වැදගත්කම අපි අවධාරණය කල යුතුය.
එක්සත් ජාතීන්ගේ පද්ධතිය විශේෂයෙන් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය වසංගත වලට ප්‍රතිචාර සම්බන්ධීකරණය කිරීමේදී එහි විධානයට අනුකූලව සහ බෝවන රෝග සහ වසංගතවල බලපෑම වැළැක්වීම,අවම කිරීම සහ ආමන්ත්‍රණය කිරීම සදහා ජාතික,කලාපීය සහ ජාත්‍යන්තර ප්‍රයත්නයන්ට සහය වීමේදී ප්‍රධාන කාර්‍යභාරයක් ඉටු කරයි.2030 න්‍යාය පත්‍රය ඉදිරියට ගෙනයාමේ ඉලක්කයට අනුකූල.
ලොකයේ සෞඛ්‍ය සේවකයන්ගෙන් බහුතරයක් සිටින් කාන්තාවන් විශේෂයෙන් ගෝලීය සෞඛ්‍ය අභියෝග වලට මුහුණ දීම සදහා රජයන්ගේ මූලික කාර්‍යභාරය සහ වගකීම සහ අදාල පාර්ශ්වකරුවන්ගේ දායකත්වය අප හදුනාගත යුතුය.
එක්සත් ජාතීන්ගේ සාමාජික රාජ්‍යන්,අවදානමට ලක්විය හැකි හෝ අවදානමකට ලක්විය හැකි අවස්ථාවලදී වසංගත ආසාදනයට වැඩිම ඉඩක් ඇති අය කෙරෙහි විශේෂ අවදානයක් යොමු කරමින් , ඇතුලත්,සමාන හා වෙනස් කොට සැලකීම්වලින් තොර සහභාගීත්වයක් සහතික කිරීමට කැපවී සිටිති.අවදානමට ලක්විය හැකි හෝ අවදානම් තත්ත්වයන් තුළ සිටින අය වෙත ලගා වීමට ඔරොත්තු දෙන සහ ශක්තිමත් සෞඛ්‍ය පද්ධතියක් තිබීම හදිසි අවශ්‍යතාවයකි.
ජාත්‍යන්තර අවධානයක් නොමැති අවස්ථාවක අනාගත වසංගත තීව්‍රතාවය සහ ගුරුත්වාකර්ෂණය අනුව පෙර ඇති වූ වසංගත අභිබවා යා හැකිය.වසංගත වැළැක්වීමට සහ ඒවාට ප්‍රතිචාර දැක්වීම සදහා ඵලදායි පියවරක් ලෙස ප්‍රාදේශීය , ජාතික,කලාපීය සහ ගෝලීය මට්ටමින් වසංගත රෝග පිලිබද දැනුවත් කිරීම ,තොරතුරු හුවමාරු කිරීම , විද්‍යාත්මක දැනුම සහ හොදම භාවිතයන්,ගුණාත්මක අධ්‍යාපනය සහ උපදේශන වැඩසටහන් විශාල අවශ්‍යතාවයකි.
එමෙන්ම වසංගත කළමනාකරණය සහ වළක්වා ගන්නේ කෙසේද,මූලික සේවාවන් නතර කිරීම වලක්වා ගන්නේ කෙසේද සහ ඉහල නැංවීම ලබා ගැනීම සදහා සූදානම් වීමේ මට්ටම ඕනෑම දෙයකට මුල්ම සහ වඩාත්ම ප්‍රමාණවත් ප්‍රතිචාර දැක්වීමද සිදු කල යුතුය.
Leo Poornima Nethmini
First year
Faculty of Arts
