ලොරියෙන් අහිමි වූ මනුසත්බව
මිනිස් ක්‍රියාකාරකම් හේතු කොටගෙන ජීවිත හා දේපල හානි සිදුවන අවස්ථා මානුෂීය ආපදා ලෙස හඳුන්වයි.මේ සඳහා තොරතුරු ලබාදීමට රිය අනතුර සිදුවන මොහොතේ පා පැදියේ ගමන්කළ මියගිය තරුණයාගේ පියා අප හා ඉදිරිපත් වුණා.
නිවේදකයා: ආයුබෝවන් මහත්තයා ඔබට පුළුවන්ද මේ අනතුර සිදුවන මොහොත ගැන අපට පොඩ්ඩක් විස්තර කියන්න.
ධර්මසේන: ඔව්. මම පුතා සමඟ පාපැදියෙන් නිවසේ දානයක් තිබෙන නිසා බඩු වගයක් ගෙනෙන ඒමට ටවුන් එකට යමින් සිටියේ.ඒ අවස්ථාවේදී පුතයි මමයි දෙන්නම හෙල්මට් දාගෙනයි ගමන් කරේ.අපි මෙහෙම පාරේ යනකොට එකපාරම බස් එකක් ඉස්සර කරන්න කියලා ලොරිය ඉස්සර උනා.ඒ මොහොත මම කවදාවත් හිතුවේ නෑ මම මට මගේ පුතා නැතිවෙයි කියලා.ලොරිය හැප්පුනා විතරයි මමයි පුතයි විසි වුනා.මම එතනම තිබුනම තිබුනම කානුවට වැටුනේ.මගෙ පුතා විසි වෙලා ගිහින් ගලක ඔළුව වැදුනා.
නිවේදකයා: අනතුරට මුහුණ දීමෙන් සිදුවූ හානිය මොනවගේද?
ධර්මසේන: මට හිටියේ එකම පුතයි මට මගේ ඒ එහෙම පුතා නැති වුණා.මමත් අනූ නවයෙන් බේරිලා තිබුණේ.සිහිය නැතිව සති ගානක් ඉඳලා තමයි මටත් සිහිය ආවේ.ඒ වෙද්දි මගේ පුතා මේ ලෝකය අතහැරලා ගිහින්.
නිවේදකයා: මේක ඔබගේ ආර්ථිකයට බලපෑවේ කෙසේද?
ධර්මසේන: මම මාස ගානක් ඇඳේ ඔත්පලව හිටියේ.මගේ බිරිඳ තමයි මේ හැම වැඩක්ම කරේ.සමහර දවස්වලට අපට කන්න බොන්නවත් දෙයක් තිබ්බේ නෑ.මගේ බෙහෙත් හේත් වලට පවා අපේ කුඹුර උකස් කරන්න වුණා.
නිවේදකයා: ඔබට මේ සඳහා නිසි යුක්තිය ඉටුවුණාද?
ධර්මසේන: නැහැ මට යුක්තිය ඉටු වුණේ නෑ.ලොරියේ හිටපු කෙනාට ලයිසන් තිබිලත් නෑ.ඒ ලොරිය ලොකු ලොක්කෙක්ගේ.ඒ නිසා ඒ මිනිස්සු ඒක සල්ලි වලින් යට ගැහුවා.
නිවේදකයා: ඒ අවස්ථාවේදී ඔබට රාජය වශයෙන් රක්ෂාවරණයක් ලැබුණාද?
ධර්මසේන : මුලින්ම මාසෙකට දහ දාහක් වගේදුන්නා.ඒකත් මාස මාස හයෙන් නැවතුනා.එහෙමයි කියලා ආයෙත් මට මගේ පුතාව ලැබෙන්නේ නෑනේ.
නිවේදකයා: මෙවන් විපතක් තවත් අයකුට නොවේවා යැයි අපි ප්‍රර්ථනාා කරනවා.බොහොම ස්තූතියි ඔබට ඔබගේ සංවේදී අත්දැකීම අප සමග බෙදා ගත්තට.
